Bacteriële vaginose

Ongeveer 50% van de vrouwen met een bacteriële vaginose ervaart klachten. We benoemen de belangrijkste symptomen.

• Een sterk ruikende, plakkerige afscheiding die vaak grijswit of wit van kleur is.
• Een onaangename geur in de vagina die vaak als ‘vissig’ wordt omschreven. Deze visachtige geur ervaren vrouwen bijvoorbeeld na het vrijen. De geur kan intenser zijn na het hebben van seks vanwege de verstoring van de vaginale flora tijdens de seksuele activiteit.
• Sommige vrouwen ervaren jeuk of irritatie in de vaginale en vulvaire gebieden
• Een branderig gevoel tijdens het plassen

Een bacteriële vaginose veroorzaakt geen roodheid, zwelling of heftige pijn. Heb je dit wel? Dan heb je mogelijk last van een candida infectie. Ga voor de zekerheid langs bij je huisarts.

Wie kan bacteriële vaginose krijgen?

Elke vrouw kan een bacteriële vaginose krijgen. Het is een veel voorkomende oorzaak van vaginale klachten bij seksueel actieve vrouwen.

De kans op een bacteriële vaginose hangt af van de zuurgraad van de vulva en vagina. Een verstoorde zuurgraad geeft bacteriën de gelegenheid om te groeien. De zuurgraad wordt weer beïnvloed door leeftijd en hormoonspiegel.

Ook vrouwen met diabetes hebben een verhoogde kans op een bacteriële infectie.

Wat is de oorzaak van bacteriële vaginose?

Een bacteriële vaginose ontstaat wanneer de balans tussen verschillende soorten bacteriën en schimmels wordt verstoord. Vaak is het aantal melkzuurbacteriën verminderd en de zuurgraad verstoord. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Zo kan het zijn dat je medicatie gebruikt die de balans verstoord, bijvoorbeeld antibiotica of corticosteroïden. Daarnaast kan het worden veroorzaakt door vaginale spoelingen, -deodorant of zeep.

Bacteriële vaginose is geen soa. Ook is het medisch gezien geen besmettelijke aandoening. Praktisch gezien kun je het wel doorgeven aan een vrouwelijke partner, maar alleen wanneer zij ook een verstoorde schimmel- en bacterie balans heeft.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De diagnose wordt meestal eerst gesteld door de huisarts. Vaak wordt het herkend op basis van het klinische beeld tijdens een lichamelijk onderzoek. Maar soms kan de arts voor de zekerheid wat afscheiding nodig hebben. Deze wordt onder de microscoop onderzocht of naar het laboratorium opgestuurd.

Hoe behandel je bacteriële vaginose?

Bacteriële vaginose kan vanzelf overgaan. Maar wanneer je merkt dat de gardnerella bacterie maar niet weg gaat, schakel dan de huisarts in. Die kan bij vaak voorkomende klachten medicijnen voorschrijven.

Meestal zal dit metronidazol zijn. Dit medicijn kan alleen niet gebruikt worden wanneer je zwanger bent. Ook kan het praktische problemen geven bij borstvoeding. Bespreek dit met je huisarts.

Mannelijke partners hoeven niet mee behandeld te worden. Bij vrouwelijke partners kan het wel handig zijn. Dit omdat een bacteriële vaginose kan worden doorgegeven wanneer de vrouwelijke partner ook een disbalans heeft in het natuurlijke evenwicht.

Vul de behandeling aan met DermaSilk Intimo

DermaSilk Intimo ondergoed kan gebruikt worden als aanvulling op de behandeling wanneer je last hebt van terugkerende bacteriële vaginoses. De Intimo onderbroeken helpen de huid herstellen.

De onderbroeken hebben een antibacteriële werking vanwege het toegevoegde AEGIS molecuul. Daarnaast beschermt de zachte, zijde stof de huid tegen beschadiging. De werking van DermaSilk is wetenschappelijk bewezen.

Is de kans aanwezig op een bacteriële vaginose tijdens een zwangerschap?

Ook tijdens een zwangerschap kunnen veranderingen in de vaginale geur en afscheiding optreden. Vaak is dit het gevolg van hormonale veranderingen en andere fysiologische processen.

Deze veranderingen zijn meestal normaal en geen reden tot bezorgdheid, maar er zijn ook situaties waarin een ongebruikelijke geur tijdens de zwangerschap op een infectie kan wijzen.

Bij zwangere vrouwen wordt de behandeling zorgvuldig gekozen, omdat niet alle antibiotica veilig zijn tijdens de zwangerschap.